Categorie Archieven: De Knecht des Heren

De Knecht des Heren (30) – De bediening der verzoening

Bediening Het woord bediening betekent in wereldlijke zin iets als ‘iemand helpen, iemand van dienst zijn’. Zo spreken we van ‘een goede bediening’ in een restaurant. Proberen we de betekenis in godsdienstig opzicht te verwoorden, dan vinden we definities als ‘de rang, stand of functie van Apostel, Profeet, Leraar, Evangelist en Herder in de gemeente van Jezus Christus’. Maar deze definitie heeft ook iets ‘werelds’. Het zet de deur op een kier voor zelfverheffing, alsof iemand die een bediening heeft hoger staat dan de ‘gewone’ gelovige. Als we – met eerbied gesproken – door Gods ogen naar de betekenis kijken,…

De Knecht des Heren (29) – Middelaar van een nieuw verbond

Als we de benaming ‘Middelaar van een nieuw verbond’ willen begrijpen is het nodig een juist zicht te krijgen op wat bedoeld wordt met een nieuw verbond. In Jeremia 31 wordt over dit nieuwe verbond gesproken. 31 Zie, de dagen komen, luidt het woord des Heren, dat Ik met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond sluiten zal. 32 Niet zoals het verbond, dat Ik met hun vaderen gesloten heb ten dage dat Ik hen bij de hand nam, om hen uit het land Egypte te leiden: mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ik…

De Knecht des Heren (28) – Jezus Christus de Middelaar

Middelaar De betekenis van het woord middelaar is niet zo eenvoudig vast te stellen. Wie even zoekt komt al gauw tot een flinke opsomming: Arbiter, Bemiddelaar, Intermediair, Onderhandelaar, Scheidsman, Trait-d’union, Tussenpersoon, Verzoener. In de Bijbel is een middelaar iemand die tussenbeide treedt bij twee strijdende partijen. Het doel is de partijen met elkaar te verzoenen. Bij mensen is verzoenen doorgaans een zaak van geven en nemen. Want wie nauwkeurig kijkt, ziet altijd dat beide partijen wel iets valt te verwijten. Denk maar eens aan de verhalen uit het EO-programma het Familiediner! De verzoening waar we het echter nu over hebben…

De Knecht des Heren (27) – Lichamelijke opstanding?

Lichamelijke opstanding?  Er zijn in het Nieuwe Testament nogal wat teksten die lijken te gaan over de opstanding van het lichaam, terwijl dat niet het geval is. Deze teksten gaan over de bekering, de wedergeboorte van verloren zondaars. 21 Want gelijk de Vader de doden opwekt en doet leven, zo doet ook de Zoon leven, wie Hij wil. 25 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, de ure komt en is nu, dat de doden naar de stem van de Zoon van God zullen horen, en die haar horen, zullen leven. (Johannes 5:21,25) Er wordt wel gesuggereerd dat bovenstaande tekst bijvoorbeeld slaat…

De Knecht des Heren (26) – de Opgestane

De opstanding van de Here Jezus Als Israël de woestijn heeft verlaten en is gaan wonen in het Beloofde Land, is het zwervende bestaan voorbij. Israël wordt een volk met een agrarische levenswijze, en dientengevolge met een agrarische kalender. De inhoud van deze kalender klinkt door in de voorschriften voor de ‘feesten des Heren’, bijvoorbeeld in Leviticus. 9 En de Here sprak tot Mozes: 10 Spreek tot de Israëlieten en zeg tot hen: Wanneer gij komt in het land dat Ik u geef, en de oogst daarvan binnenhaalt, dan zult gij de eerstelingsgarve van uw oogst naar de priester brengen,…

De Knecht des Heren (25) – de Eerstgeborene der doden

Heeft de dood het laatste woord? Het begrip sterven heeft altijd iets in zich van ‘naar een bepaalde bestemming gaan’. De Bijbel leert dat die bestemming de hemel of de hel zal zijn. Dankzij het werk van de Here Jezus is het mogelijk naar de hemel te gaan. Sterven heeft nog een ander aspect. We verwisselen het tijdelijke voor het eeuwige, waarbij we moeten bedenken dat eeuwig niet ‘een heel lange tijd’ is maar een periode zonder tijd, waarbij eigenlijk het woord periode niet bruikbaar is. Immers, ook periode houdt begin en eind in. Hoe dan ook, de eeuwigheid is…

De Knecht des Heren (24) – Jezus de Nazarener (3)

In Hem nazireeër In Hem nazireeër, was de conclusie van het vorige artikel. Dit raakt aan een onderwerp dat voor elke christen gesneden koek zou moeten zijn, namelijk het onderscheid tussen positie en praktijk. Zoals bekend is er bij de Here Jezus geen verschil tussen positie en praktijk, bij ons gelovigen wel. Oordeel zelf. Eerst een aantal voorbeelden van onze positie in de Here Jezus. Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven; (Johannes 1:12) Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij…

De Knecht des Heren (23) – Jezus de Nazarener (2)

In het vorige artikel schreef ik dat de Here Jezus de volmaakte nazireeër was. Nu zal iemand die de evangeliën kent meteen tegenwerpen dat die volmaakte nazireeër zich niet aan de regels uit Numeri hield. Die regels waren: Geen verbindingen die de toewijding verhinderen; De schande dragen; De heiligheid bewaken en bewaren. Het lijkt in het aardse leven van de Here Jezus een beetje een mengelmoes van wel en niet. Hoe zit dat nu? Laten we de punten eens bekijken. Het eerste is dus het vermijden van verbindingen die de toewijding kunnen schaden. Geen verbindingen die de toewijding verhinderen In…

De Knecht des Heren (22) – Jezus de Nazireeër (1)

Om deze naam van onze Heiland goed te begrijpen moeten we eerst kennis nemen van het nazireeërschap. De wet op het nazireeërschap In Numeri 6 lezen we Gods voorschriften voor mannen en vrouwen die zich gedurende een bepaalde periode helemaal aan God willen wijden. In het Oude Testament zijn Simson en Samuël bekende voorbeelden. Ook in het Nieuwe Testament komt het voor. In Handelingen bijvoorbeeld lezen we hoe Paulus zich het haar liet afknippen bij de beëindiging van een gelofte. En nadat Paulus daar nog verscheidene dagen was gebleven, nam hij afscheid van de broeders en voer weg naar Syrië,…

De Knecht des Heren (21) – bevrijd van de zonde(macht)

Over cadeaus die (niet) worden uitgepakt In Jozua 1:3 lezen we: ‘Elke plaats die uw voetzool betreden zal, geef Ik ulieden, zoals Ik tot Mozes gesproken heb.’ Voor ons gelovigen liggen in Christus heel veel zegeningen klaar. Maar net als het volk Israël moeten we ons die zegeningen wel toe-eigenen. In dit artikel gaat het om de bevrijding van de zonde. Die bevrijding heeft twee aspecten, noem het twee cadeaus, waarvan we echter meestal maar een uitpakken. Die twee cadeaus zijn: Christus is voor mijn zonden gestorven; Ik ben met Christus gestorven. Het eerste cadeau wordt dus wel uitgepakt. We…