Geloofstwijfel
Hebt u dat ook?
Omstandigheden in het persoonlijk leven zorgen voor een vervaging van geloof(svertrouwen). Er duiken vragen op als ‘waarom treft mij dit?’, of ‘als God liefde is, waarom …?’
Hebt u dat ook?
Er komt zoveel aan ontwikkelingen op het wereldtoneel op je af, dat het zicht op Gods grotere geheel uit beeld dreigt te raken. Hoge inflatie, veel vluchtelingen, oorlog, klimaatproblemen, een falende overheid, etcetera.
Hebt u dat ook?
Complottheorieën tieren welig. Even was er de hoop dat die met het afnemen van de corona-epidemie een stille dood zouden sterven. Maar nog steeds krijgt de elite (wie zijn dat trouwens?) de schuld van zowat alles wat er mis is.
Hebt u dat ook?
Talloze schandalen in kerken en kerkelijke organisaties overal ter wereld doen je het schaamrood op de kaken stijgen. Excessief financieel gewin, grensoverschrijdend gedrag, kindermisbruik, wegduiken en machtsmisbruik. Het lijkt wel een satanskerk in plaats van de kerk van Jezus Christus.
Hebt u dat ook?
Broodetende profeten bij de vleet. Er hoeft maar een te zijn die wat roept, en het wereldwijde web staat er vol mee. Nog even, en de antichrist wordt door dergelijke profeten verkozen tot ‘Person of the decade’. Ze hebben er bovendien een handje van allerlei onder de noemer ’tekenen van de tijd’ te scharen, die daar beslist niet bij horen.
Hebt u dat ook?
Dat knagende gevoel, die onrustigmakende vraag: ‘Heeft God mij verlaten? En waarom dan?’ Zoals de psalmdichter het verwoordt:
HEERE, waarom verstoot U mijn ziel?
Waarom verbergt U Uw aangezicht voor mij? (Psalm 88:15)
In al deze – en nog vele andere – verwarrende problematieken heeft een gelovige maar een uitweg: terug naar Gods Woord. Opnieuw ervaren dat de Bijbel als enige Boek het juiste zicht op de werkelijkheid biedt.
Voorwaarts of achterwaarts in de tijd
Tekenen der tijden zijn belangrijk, maar niet bijster geschikt om je geloof mee te versterken. Ze wijzen immers naar de toekomst en moeten dus nog vervuld worden. Bovendien weten we niet zeker of alle uitleg van profetie wel juist is! En wie beweert dat zijn uitleg wel de juiste is, overspeelt zijn hand. Nee, voor versterking van ons geloof kunnen we beter achterom kijken. Gedenken noemt de Bijbel dat. Neem nu Israël. De Here God gaf Zelf het volk opdracht tot het instellen van gedenktekenen.
Het kon een bepaalde dag zijn – het Joods Pascha bijvoorbeeld.
Deze dag moet voor u een gedenkdag worden. U moet hem vieren als een feest voor de HEERE. U moet hem vieren als een eeuwige verordening, al uw generaties door. (Exodus 12:14)
Het kon een altaar zijn, op een specifieke plaats.
U moet voor Mij een altaar van aarde maken en daarop uw brandoffers en uw dankoffers, uw kleinvee en uw runderen offeren. Op elke plaats waar Ik Mijn Naam zal laten gedenken, zal Ik naar u toe komen en u zegenen. (Exodus 20:24)
Het kon een monument zijn, opgebouwd uit een of meer stenen.
(…) Hij (Mozes) stond ’s morgens vroeg op en bouwde onder aan de berg een altaar en richtte twaalf gedenkstenen op voor de twaalf stammen van Israël. (Exodus 24:4)
Het kon een tekst zijn – een psalm bijvoorbeeld.
Een psalm van David, voor de koorleider, om te doen gedenken. (Psalm 70:1)
Onze gedenktekenen
Bovengenoemde gedenktekenen waren voor Israel bestemd. Nu hebben die ons ook wel wat te zeggen, maar als volgelingen van Jezus Christus weten we van andere, voor ons meer ter zake doende feiten.
I
Allereerst is daar de schepping. Gods creatie vormt de basis onder alle andere feiten. Immers, zonder schepping geen mensen, geen dieren, geen zeeën, geen gebergten, enzovoort. Paulus schrijft dat ‘de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken worden gekend en doorzien’ (Romeinen 1:20). David had eerder al betuigd dat de schepping in zichzelf een verkondiging is, namelijk dat God bestaat en alle eer verdient (Psalm 19). Daarom moet elk mens God eren vanwege Zijn fantastische schepping (Romeinen 1:21). Voor ons is de schepping dus het bewijs dat God bestaat. De schepping leert ons ook dat God ieder mens gewild heeft: tot eer van Zijn Naam.
II
Ons tweede gedenkteken is de zondeval. In de Bijbel lezen we dat alles eerst volmaakt was. Zonde, dood, ziekte en lijden heeft God er bij de schepping niet in gelegd. De wetenschap echter spreekt van een miljoenen jaren durende strijd om het bestaan, waarbij de dood zelfs een onmisbaar (!) onderdeel vormt. De waarheid van zonde en dood, de werkelijkheid van de zondeval zijn voor de christen gedenktekenen. Ooit was het goed, nu niet meer. Anders gezegd: Wat de Bijbel ons vertelt is waar.
III
Israel is door God gewild, en door God gecreëerd. Allereerst riep Hij de afgodendienaar Abraham (Jozua 24:2-3). Vervolgens was het een wonder dat Isaak kon worden verwekt, want we lezen dat Sara geen kinderen kon krijgen (Genesis 16:1-2). Dit was ook het geval met Isaaks vrouw Rebekka (Genesis 25:21) en Jakobs vrouw Rachel (Genesis 30:1-2, 22-23). Zonder goddelijk ingrijpen had Israël helemaal niet bestaan. God ziet het Zelf ook zo. God noemt Israël Zijn eerstgeboren zoon (Exodus 4:22). God wordt de Maker van Israël genoemd (Psalm 149:2). Boven dat alles blijkt dat God Israël liefheeft (Deuteronomium 7:8). Israël kwam er dus omdat God het zo wilde. God wilde het bovenal opdat de komst van de Messias onbetwistbaar Gods werk zou blijken te zijn.
Dat de satan dit allemaal heel goed doorhad blijkt uit de vele pogingen die er in de tijd van het Oude Testament zijn gedaan om Israël te vernietigen. Farao, Amalekieten, de pogingen tot vervloeking door Bileam, Haman in de tijd van Esther, het was allemaal bedoeld om de komst van de Messias te keren. Dat geldt ook voor Zijn tweede komst. Ook in onze tijd probeert Gods tegenstander het keer op keer. We hoeven maar te denken aan de holocaust, en aan de dreigementen van Islamitische landen Israël te vernietigen. Het zal ze niet lukken. Gods aardse volk zal blijven (Mattheüs 24:34), daarom: wie aan Israël denkt kan het bestaan van God niet loochenen!
IV
Vele vervulde profetieën.
We volgen de meest bekende betekenis van profetie: voorzegging. Profetieën kunnen betrekking hebben op de korte termijn, maar omspannen dikwijls vele eeuwen. Het zijn de profetieën voor de lange termijn die geschikt zijn om als gedenkteken te worden aangemerkt – uiteraard alleen als bekend is of en wanneer er van vervulling kan worden gesproken. Neem nu de Psalmen. Aangezien David zo’n 1000 jaar voor Christus leefde, mogen we van zijn psalmen aannemen dat die ook uit die tijd stammen. In Psalm 22 beschrijft hij zijn eigen deplorabele situatie in termen die zo’n 1000 jaar later op het lijden van de Here Jezus van toepassing blijken te zijn! Zie Psalm 22:2 en Mattheüs 27:46, Psalm 22:9 en Mattheüs 27:43, en Psalm 22:19 en Lukas 23:34.
De Here Jezus Zelf nam het profetische Woord zeer ernstig. Heel bekend is Zijn aanhaling van Jesaja 61 in Lukas 4:17-20. Na het gedeelte in de synagoge te hebben voorgelezen, zegt Hij ‘Heden is deze Schrift in uw oren in vervulling gegaan.’ De Here Jezus leert dus dat deze profetie van Jesaja over Hem gaat. Vervulde profetieën bewijzen ons dat er een God is Die kan wat mensen niet kunnen: in de toekomst kijken.
V
Christus – de Persoon
De schepping is uniek en slechts ten dele te doorgronden. De komst van Jezus Christus voegt daar nog vele voor de mens onbegrijpelijk aspecten aan toe. Hij Die van eeuwigheid af bestaat, daalde af en werd deel van Zijn eigen schepping.
1 In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.
3 Alle dingen zijn door het Woord gemaakt, en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is.
14 En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (…). (Johannes 1:1,3,14)
De apostel Johannes stelt ons de Here Jezus – de Tweede Persoon van de Godheid – voor als het Woord. Heel in het begin – schrijft hij – was het Woord er al. Het Woord was bij God, het Woord was God. Als we lezen ‘God sprak en het was er’, en we combineren dat met Johannes ons hier leert, begrijpen we wat Paulus bedoelt.
Want door Hem zijn alle dingen geschapen die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zichtbaar en die onzichtbaar zijn: tronen, heerschappijen, overheden of machten; alle dingen zijn door Hem en voor Hem geschapen. (Kolossenzen 1:16)
Zó groot is onze Heer. Hij is de bestaansreden van de schepping, Hij is het doel van de schepping en de schepping is ‘door middel‘ van Hem tot stand gekomen.
De Here Jezus is bovendien waarachtig Mens en waarachtig God. Als Mens werd Hij geboren, als God kwam Hij in de wereld.
Hiervoor ben Ik geboren en hiervoor ben Ik in de wereld gekomen: om voor de waarheid te getuigen. (Johannes 18:37)
Paulus schrijft over deze dingen aan het begin van zijn brief aan de Romeinen. Mens? Ja, Hij is een afstammeling van koning David. God? Ja, Zijn opstanding uit de doden bewijst het.
3 ten aanzien van Zijn Zoon, Die wat het vlees betreft geboren is uit het geslacht van David.
4 Wat de Geest van heiliging betreft, is met kracht bewezen dat Hij de Zoon van God is, door Zijn opstanding uit de doden, namelijk Jezus Christus, onze Heere. (Romeinen 1:3-4)
De komst van deze geweldige Persoon is een gedenkteken in zichzelf. Wat een wonder: Mens (maar zonder zonde) en God in één Persoon.
VI
Christus – Het avondmaal
God heeft de mens geschapen naar Zijn eigen beeld met als doel dat zij Hem als hun Schepper zouden kennen, liefhebben en voor altijd met Hem zouden leven. Helaas heeft de zondeval ervoor gezorgd dat de mensheid een verdorven aard kreeg zodat wij allemaal als zondaars worden geboren.
Deze verdorven aard maakt dat we geneigd zijn het verkeerde te doen en ongeschikt zijn voor iets goeds. Hierdoor hebben we de straf van de rechtvaardige God verdiend. Hij wil dat onze schuld volledig wordt betaald door onszelf of door iemand anders.
Zelf kunnen wij onze schuld niet betalen en ook geen enkel ander schepsel kan ons redden, omdat zij niet in staat zijn het gewicht van de toorn van God te dragen. Daarom is er een Middelaar nodig die 100% mens is, zonder zonde en tegelijkertijd sterker dan alle andere schepselen, oftewel God(s Zoon).
Deze Middelaar is onze Here Jezus Christus, die én echt God én een echt zondeloos mens is. Dankzij Hem is het mogelijk om weer een relatie met God te hebben en Hem te kennen, te liefhebben en te loven zoals Hij bedoeld had.
Jezus Christus heeft Zichzelf geofferd door aan het kruis te sterven voor onze zonden. Dat gedenken we elke keer bij het avondmaal. Hij is echter niet in de dood gebleven, maar opgestaan. Hij leeft en zit aan de rechterhand van God! Daarmee is bewezen dat alle zonde is weggedaan, want anders zou Hij niet die ereplaats hebben ontvangen. We kunnen rustig stellen dat waar 5 mei onze nationale bevrijdingsdag is, de paasmorgen de bevrijdingsdag is van de gehele mensheid.
De Here Jezus Zelf heeft ons opgedragen avondmaal te vieren om Zijn offer te gedenken. Dat doen we totdat Hij komt. Zodoende gedenken we tijdens het avondmaal niet alleen Zijn kruisoffer, maar ook Zijn opstanding. Van iemand die dood is kan immers niet worden verwacht dat hij komt, maar van Iemand die leeft wel.
(…) Doe dat tot Mijn gedachtenis. (Lukas 22:19)
Het avondmaal is zo het belangrijkste christelijke feest. Het is niet aan een datum gebonden, evenmin is er een minimum of maximum aantal keren dat het gevierd wordt.
Want zo dikwijls als u dit brood eet en deze drinkbeker drinkt, verkondig de dood van de Heere, totdat Hij komt. (1 Korinte 11:26)
De woorden ‘zo dikwijls als’ mogen worden opgevat als ‘elke keer als’. Het avondmaal doet ons gedenken dat de Here Jezus Zijn lichaam voor ons gegeven heeft, en dat Hij uit de doden is opgestaan. Tevens doet het ons uitzien naar Zijn komst.
Gedenken
Wie zo in gedachten gaat langs de schepping en de zondeval, het ontstaan en voortbestaan van Israël, de vele vervulde profetieën, de komst van Jezus Christus, Zijn kruisdood en opstanding, voelt de waarheid en de kracht van het Woord van God. Het stut de wankelende innerlijke overtuiging. Het vertelt ons ‘Inderdaad, zo is het. De wereld is niet veranderd; Gods Woord staat als een huis. Het is mijn gevoel dat me op het verkeerde been zet’.
Kijk dus niet naar binnen, kijk omhoog. Wie zich laat leiden door zijn gevoel is als een schipper die tijdens de storm zijn anker in het ruim laat zakken. Wie omhoog kijkt is als de kapitein die met het anker buiten zijn schip naar houvast zoekt en vindt.
31 Gods weg is volmaakt,
het woord van de HEERE is gelouterd,
Hij is een schild voor allen die tot Hem de toevlucht nemen.
32 Want wie is God, behalve de HEERE?
Wie is een rots dan alleen onze God? (Psalm 18:31-32)
Lees Gods Woord met eerbied. Het is de Eeuwige die tot ons spreekt. Maak daarbij tijd om het gelezene te overdenken, Hem er voor te danken, Hem groot te maken. Struikel niet over moeilijke passages, maar vraag de Heilige Geest om inzicht. Zo’n gebed wordt verhoord, op Zijn tijd.