Verschil van mening 

Er is onder christenen veel verschil van mening rondom de Opname. Velen ontkennen dat de Bijbel zoiets leert, en typeren passages die wel een Opname lijken te suggereren als ‘beeldspraak’ voor de wederkomst van Christus. De vraag wel of geen Opname laat ik hier voor wat die is. Een ander geschilpunt is het tijdstip van de Opname. Onder ‘Opname-gelovigen’ doen zich verschillende varianten voor. Ik noem de drie meest gangbare.

De Opname vindt plaats voor de Grote Verdrukking;

De Opname vindt plaats halverwege de Grote Verdrukking;

De Opname vindt plaats vlak voor het eind van de Grote Verdrukking.

Ook hierover zal dit artikel niet gaan. Voor de goede orde: ik geloof op Bijbelse gronden dat de Opname zich voor de Grote Verdrukking zal voltrekken. De meest bekende gedeelten over de komende Opname zijn Johannes 14:1-3 en 1 Thessalonica 4:13-18. Andere tekstplaatsen die als ‘aanvullend bewijs’ worden aangevoerd zijn 1 Korinte 15:51-52 en Openbaring 3:10. 

Bovendien worden met enige regelmaat ook Mattheüs 24 en Lukas 17 opgevoerd. Ten onrechte. In dit artikel probeer ik uit te leggen waarom. Hier volgen eerst beide gedeelten.

MATTHËUS

37 Zoals de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.

38 Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot op de dag waarop Noach de ark binnenging,

39 en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.

40 Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden.

41 Er zullen twee vrouwen malen met de molen; de één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden.

42 Wees dan waakzaam, want u weet niet op welk moment uw Heere komen zal. (Mattheus 24:37-42)

LUKAS

33 Wie zijn leven zal proberen te behouden, zal het verliezen. En wie het zal verliezen, zal het behouden.

34 Ik zeg u: In die nacht zullen er twee op één bed zijn. De één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden.

35 Twee vrouwen zullen samen malen. De één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden.

36 Twee zullen er op de akker zijn. De één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. (Lukas 17:33-36)

Situering

Beide gedeelten plaatsen ons aan het eind van de Grote Verdrukking. De Here Jezus heeft in Mattheüs 24 uitgebreid gesproken over die zevenjarige periode van oordeel. Zie mijn reeks De tekenen uit Mattheüs 24 onder de loep over het hoe en waarom. Duidelijk is dat het in Christus’ rede in de eerste plaats over Israël gaat. Centraal staat de komst van het Koninkrijk. Dat zal echter niet komen voordat de wereld geoordeeld is. 

De eerste komst van de Here Jezus betekende tevens de komst van het Koninkrijk. De prediking was daar dan ook op gericht. Die was kort en bondig: ‘Bekeer u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen’. Van een verkondiging van het evangelie van Gods genade was nog geen sprake. De Gemeente komt in Mattheüs 24 dan ook niet voor. Het gaat over het koninkrijk en de (weder)komst van de Koning. 

Betrekken we de Opname in dit geheel dan zien we dat de Gemeente wacht op haar Heer, die als Bruidegom voor Zijn bruid komt. In Mattheüs 24 en Lukas 17 echter gaat het om Israël dat wacht op komst van de Zoon des Mensen. Zoals bekend heeft Israël haar Koning en met Hem het koninkrijk verworpen. Gods handelen met Israël is daarom opgeschort, waarmee de genadetijd aanbrak. Een periode die nog steeds voortduurt, en die zal worden afgesloten met de Opname van de Gemeente. 

Na de Opname zal God de draad met Israël weer oppakken. Een en ander zal leiden tot de komst van het Duizendjarig Rijk. Voor het zover is, komt dus eerst de Grote Verdrukking met als eindpunt de wederkomst van Christus. Tijdens die Verdrukking zal de verkondiging van het evangelie van het Koninkrijk weer ter hand worden genomen. Om het onderscheid tussen de Opname en de wederkomst (nogmaals: hét onderwerp van Mattheüs 24 en Lukas 17) goed te zien nog het volgende. Aangaande de Opname vertelt Paulus namelijk dat het de Here Jezus Zelf is, Die komt om de Gemeente te halen. 

Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. (1 Thessalonica 4:16)

In Mattheüs 24 daarentegen zijn het de engelen die het ophalen (wegnemen) voor hun rekening nemen.

40 Zoals dan het onkruid verzameld en met vuur verbrand wordt, zo zal het ook zijn bij de voleinding van deze wereld:

41 de Zoon des mensen zal Zijn engelen uitzenden, en zij zullen uit Zijn Koninkrijk verzamelen alle struikelblokken, en hen die de wetteloosheid doen,

42 en zij zullen hen in de vurige oven werpen; daar zal gejammer zijn en tandengeknars. (Mattheus 13:40-42)

En Hij zal Zijn engelen uitzenden onder luid bazuingeschal, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenbrengen uit de vier windstreken, van het [ene] uiterste van de hemelen tot het [andere] uiterste ervan. (Mattheus 24:31)

Vergelijk met de tijd van Noach

De Here Jezus gebruikte de gebeurtenissen in Noachs dagen als illustratie om de ernst van de gang van zaken tijdens en voorafgaand aan Zijn wederkomst te schetsen.

37 Zoals de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.

38 Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot op de dag waarop Noach de ark binnenging,

39 en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. (Mattheüs 24:37-39)

Noach bouwde de ark en predikte de nadering van Gods oordeel (2 Petrus 2:5). Hij vond geen gehoor. De mensen – zeer verdorven (Genesis 6:11-12) – leefden hun leven alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Plotseling kwam de vloed, vertelt de Here Jezus. Het gevolg? De gehele mensheid werd weggenomen! Alleen Noach en de zijnen bleven achter.

Die wegneming kan moeilijk positief worden uitgelegd, het achterblijven van Noach wel. Waarom?Let op wat er ten tijde van de wederkomst met de door de engelen weggenomenen gaat gebeuren: ‘zij zullen hen in de vurige oven werpen’. En zoals Noach en zijn familie worden gespaard, zo zullen de achtergebleven gelovigen samengebracht worden rondom de teruggekeerde Zoon des mensen. 

Let nu op wat er gebeurt tijdens de Opname. De Gemeente wordt opgenomen in de wolken naar een ontmoeting met de Here Jezus in de lucht (positief!), de ongelovige mensheid wordt achtergelaten (niet positief), en ondergaat Gods oordelen over deze wereld tijdens de Grote Verdrukking. Precies het omgekeerde dus.

Tijdsduur

Het verzamelen van allen die de wetteloosheid doen, zal de nodige tijd in beslag nemen. De Here Jezus spreekt daar heel beeldend over. Hij vertelt achtereenvolgens over twee op één bed, twee die samen malen en twee die op de akker werken. De nacht is de tijd om te slapen, het malen vond elke dag in de vroege ochtend plaats, en het werk op de akker werd gedurende de dag gedaan. Sommigen zullen dus ’s nachts worden weggenomen, anderen in de vroege morgen, weer anderen in de loop van de dag. 

Het ligt voor de hand dat dit een toenemende verwarring zal veroorzaken. De ene achtergelatene zal de andere aanklampen. Zij die nog niet aan de beurt waren en van zichzelf wel weten dat het ‘foute boel’ is slaat de schrik om het hart, wetende dat het voor hen te laat is. Kortom, overal rep en roer, overal angst, maar ook vreugde.

Hoe anders gaat het met de Opname. Paulus schrijft over ‘in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk’. Het zal zo snel gaan, dat de wereld waarschijnlijk niets in de gaten heeft. Pas als men mensen begint te missen, zal duidelijk worden dat er iets wonderlijks heeft plaatsgevonden. 

Vertaling

De verwarring over de juiste betekenis van deze passages komt ook in de vertaling tot uiting. Het gebruikte Grieks in Mattheüs 24:39 (ēren) betekent sowieso wegnemen. Het Grieks in Mattheüs 24:40 (para-lambanetai) betekent aangenomen of meegenomen.

39 en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam (ēren), zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.

40 Dan zullen er twee op de akker zijn; de één zal aangenomen (para-lambanetai) en de ander zal achtergelaten (ap-hietai) worden. (Mattheüs 24:39-40)

Dit verschil vinden we terug als we een aantal vertalingen naast elkaar leggen.

HSV: aangenomen

NBG: meegenomen

Telos: meegenomen

NBV: meegenomen

NBV21: meegenomen

Zo ook bij Lukas. Het daar gebruikte Grieks in hoofdstuk 17:34 (para-lēphthēsetai) betekent eveneens aangenomen of meegenomen. 

Ik zeg u: In die nacht zullen er twee op één bed zijn. De één zal aangenomen (para-lēphthēsetai) en de ander zal achtergelaten (ap-hethēsetai) worden. (Lukas 17:34)

Ook hier komt het verschil tot uiting in de gekozen vertaling.

HSV: aangenomen

NBG: aangenomen

Telos: meegenomen

NBV: meegenomen

NBV21: meegenomen

Nu is het duidelijk dat de gevoelswaarde bij aannemen anders is dan bij meenemen. Aannemen klinkt positief, meenemen neutraal. Kies je voor ‘aannemen’ dan kan dat onmogelijk zien op Gods oordeel. Niemand zal immers willen beweren dat het een voorrecht is in aanmerking te komen voor het oordeel van God. De Here Jezus stierf voor ons opdat wij juist niet in het oordeel zouden komen. Wordt ‘meegenomen’ gekozen dan zijn beide opties mogelijk (positief of negatief).

De Here Jezus benadrukt echter niet zomaar in Mattheüs 24:39 dat de tijd van Noach model staat voor de toekomende gebeurtenissen. Bij Noach betekent het Griekse (ēren) wegnemen. De mensheid werd weggenomen door de zondvloed. Het in- en inzondige karakter van het mensdom maakt dat hun bestemming negatief is. De conclusie aangaande Mattheüs 24 en Lukas 17 kan derhalve alleen maar zijn dat de een zal worden meegenomen voor het oordeel en dat de ander zal worden achtergelaten. Zij worden toegelaten tot het Duizendjarig Rijk. In schema:

Opname Wederkomst
Betreft de Gemeente Betreft de nog in leven zijnde mensheid aan het eind van de Grote Verdrukking
De Here Jezus komt Persoonlijk voor Zijn bruid, de Gemeente en brengt haar in veiligheid Engelen brengen de uitverkorenen samen rond de teruggekeerde Zoon des Mensen
Vóór de Grote Verdrukking Aan het eind van de Grote Verdrukking
De gelovigen krijgen een verheerlijkt lichaam Er vindt geen lichamelijke verandering plaats
Met de achtergebleven wereldbevolking gebeurt aanvankelijk niets; ze blijven waar ze op dat moment zijn De door de engelen weggenomen ‘wettelozen’ worden in de ‘vurige oven’ geworpen
De achtergebleven wereldbevolking wacht de Grote Verdrukking De uitverkorenen wacht het Duizendjarig Rijk 
Vindt plaats in een ondeelbaar ogenblik, bliksemsnel Neemt de nodige tijd in beslag
Meenemen, opnemen is positief Meenemen is negatief
Achterblijven is negatief Achterblijven is positief

Conclusie

Mattheüs 24 en Lukas 17 zien op een andere gebeurtenis dan de Opname. Beide passages kunnen niet worden gebruikt om het leerstuk van de Opname mee te ondersteunen.