De Wijsheid in de schepping
We hebben al gezien hoe het Woord, de Zoon van God, de Wijsheid Gods van alle eeuwigheden af aanwezig was. Hij was aanwezig bij de schepping – sterker nog, God heeft door Hem de wereld geschapen.
(…) door Wie Hij ook de werelden gemaakt heeft. (Hebreeën 1:2)
In de hieronder weergegeven verzen vinden we enkele andere aspecten.
30 Toen was ik een troetelkind bij Hem, ik was een en al verrukking dag aan dag, te allen tijde mij verheugend voor zijn aangezicht,
31 Mij verheugend in de wereld van zijn aardrijk, en mijn vreugde was met de mensenkinderen. (Spreuken 8:30-31)
Nog voor de schepping tot stand was gekomen, was de Wijsheid Gods troetelkind – dat wil zeggen een kind waarvoor men een bijzondere voorkeur of liefde heeft en dat men dienovereenkomstig behandelt. Woorden schieten hier uiteraard te kort. De ware aard van de relatie tussen de Vader en de Zoon kunnen wij mensen niet begrijpen. Gelukkig geeft het beeld – ouder en troetelkind – een indicatie. Vervolgens vinden we een wonderlijke afleiding van deze verhouding in vers 31. Zoals de vreugde van de Vader was met de Zoon, zo is de vreugde van de Zoon (nogmaals: de Wijsheid Gods!) met de mensenkinderen! Dit wonderlijke gegeven zien we in het Nieuwe Testament in het evangelie van Johannes terug.
(…) want Gij hebt Mij liefgehad voor de grondlegging der wereld. (Johannes 17:24)
Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik u liefgehad (Johannes 15:9)
Christus gekruisigd, de wijsheid Gods
Vorige keer lazen we in 1 Korinte 2:7 dat de wijsheid God een verborgenheid was. Gelukkig is dat niet zo gebleven. In de Persoon van Jezus Christus is de wijsheid naar deze aarde gekomen.
21 Want daar de wereld in de wijsheid Gods door haar wijsheid God niet gekend heeft, heeft het Gode behaagd door de dwaasheid der prediking te redden hen die geloven.
23 doch wij prediken een gekruisigde Christus, voor Joden een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid,
25 Want het dwaze van God is wijzer dan de mensen en het zwakke van God is sterker dan de mensen.(1 Korinte 1:21, 23, 25)
Paulus schrijft dat in Hem al de schatten der wijsheid en kennis verborgen zijn.
2 opdat hun harten getroost en zij in de liefde verenigd worden tot alle rijkdom van een volledig inzicht, en zij het geheimenis Gods mogen kennen, Christus,
3 in wie al de schatten der wijsheid en kennis verborgen zijn. (Kolosse 2:2-3)
Zoals we eveneens vorige keer zagen is de wijsheid van God op het kruis van Golgotha tot volle bloei gekomen. Alles draait om het verzoenend lijden en sterven van de Here Jezus, en uiteraard om Diens opstanding. Zonde, dood, verdoemenis, maar ook satan en zijn trawanten – elk probleem dat sinds de zondeval deze wereld beheerste, is op Golgotha opgelost. Noem dat maar geen wijsheid!
Deze wijsheid en haar werkzaamheid ligt aan de basis van de gemeente. De gemeente kon niet ontstaan zonder het kruis. De Vader, de Zoon en de Heilige Geest weten dat uiteraard, maar ook de gemeente is er mee vertrouwd. Deze wijsheid behoort immers van de gemeente af te stralen tot een getuigenis. Het feit dat de gemeente bestaat is het bewijs van de overwinning van de Here Jezus. Mocht de tegenstander daar nog aan twijfelen, dan is de gemeente het ultieme bewijs. Hoor hem knarsetanden…
opdat thans door middel van de gemeente aan de overheden en de machten in de hemelse gewesten de veelkleurige wijsheid Gods bekend zou worden (Efeze 3:10)
Geen wonder dat satan alles doet om de gemeente te vernietigen. Het zal hem niet lukken.
(…) zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen. (Mattheus 16:18)
Geen wonder ook dat Paulus uitbarst in gejubel!
O diepte van rijkdom, van wijsheid en van kennis Gods, hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beschikkingen en hoe onnaspeurlijk zijn wegen! (Romeinen 11:33)